🔻رسانهها (تلویزیون، رادیو، شبکههای اجتماعی، سایتهای خبری، روزنامهها، رسانههای مردمی و…) چگونه میتوانند چراغ امید را روشن نگه داشت؟
1️⃣ ایمان؛ ریشه امیدهای پایدار:
امید از ایمان سرچشمه میگیرد؛ ایمانی به خدا، مسیر زندگی یا اهداف فردی. رسانهها میتوانند این ایمان را به موفقیتهای ملموس پیوند دهند و شعله امید را روشنتر کنند.
2️⃣ آگاهی از توانمندیها:
وقتی ظرفیتها و فرصتها شناخته شوند، امید رشد میکند. رسانهها میتوانند داشتههای جامعه را به تصویر بکشند و افراد را به قدرتهای خود آگاه کنند.
3️⃣ کنترل ناامیدی:
ناامیدی اغلب از اغراق در مشکلات ناشی میشود. رسانهها باید با مدیریت هوشمندانه از ترویج محتواهای یأسآور خودداری کنند.
4️⃣ صداقت، پلی به اعتماد:
مردم وقتی رسانهها را صادق ببینند، پیامهایشان را باور میکنند. صداقت، کلید جلب اعتماد و تقویت امید است.
5️⃣ استفاده از دانش روز:
ایجاد محتوای امیدآفرین نیازمند دانش و مهارتهای ارتباطی پیشرفته است. رسانهها با بهرهگیری از این دانش میتوانند تأثیرگذارتر عمل کنند.
6️⃣ گفتوگوی دوسویه:
رسانهها باید از تکصدایی فاصله بگیرند و با جامعه وارد گفتوگویی متواضعانه شوند. این تعامل، امید به آیندهای بهتر را تقویت میکند.
7️⃣ خلق روایتهای الهامبخش:
داستانهای موفقیت و غلبه بر مشکلات الهامبخش هستند. رسانهها باید این روایتها را به تصویر بکشند.
8️⃣ بازنگری در رویکردها:
برای امیدآفرینی، رسانهها باید نگرش خود به جامعه و آینده را بازنگری کنند.
✅ امید، نیروی محرکهای است که میتواند در برابر تبلیغات منفی مقاومت کند. رسانهها با صداقت، دانش و تعامل هوشمندانه، میتوانند جامعهای مقاومتر و امیدوارتر بسازند.
[دکتر عبدالکریم خیامی
پژوهشگر و مدرس حوزه فرهنگ و رسانه]
#سواد_رسانه_ای
#کارگروه_فرهنگی
#کارگروه_سیاسی
🔗عضویت در #ریسمان:
@rysman1